مالیات بر گردش حساب چیست؟ و نحوه محاسبه آن

مالیات بر گردش حساب چیست؟

مالیات بر گردش حساب (معروف به مالیات تراکنش‌های بانکی) یک نوع مالیات است که بر اساس مبالغ تراکنش‌های مالی در حساب‌های بانکی اعمال می‌شود. این مالیات بر عملیات مالی شامل واریز و برداشت پول، انتقال وجه، خرید و فروش سهام، پرداخت قسط وام و سایر عملیات مالی در حساب‌های بانکی تحت الشعاع قرار می‌گیرد.

محاسبه مالیات بر گردش حساب بستگی به قوانین و مقررات مالیاتی هر کشور دارد. در برخی موارد، مالیات تراکنش بانکی بر اساس درصدی از مبلغ تراکنش محاسبه می‌شود، در حالی که در دیگر موارد مبلغ ثابتی برای هر تراکنش تعیین می‌شود. همچنین، برخی تراکنش‌ها می‌توانند مشمول معافیت از مالیات بر گردش حساب باشند، که در این صورت مبلغ مالیات محاسبه شده به صفر می‌رسد.

مثالی از تراکنش‌های مشمول مالیات بر گردش حساب عبارتند از:

– واریز و برداشت پول از حساب بانکی
– انتقال وجه بین حساب‌های بانکی
– خرید و فروش سهام و سایر اوراق بهادار
– پرداخت قسط وام‌ها

اصطلاح “تراکنش مشکوک” به نوعی تراکنش اطلاق می‌شود که به دلایلی نظر مالیاتی خاصی را به خود جلب می‌کند. این تراکنش‌ها معمولاً به دلیل ویژگی‌های غیرمعمول، حجم زیاد، منبع ناشناخته یا الگوی غیرمعمول در حساب‌های بانکی بررسی و تحلیل می‌شوند تا احتمال وجود تقلب مالی یا فعالیت غیرقانونی بررسی شود.

مالیات تراکنش بانکی چیست؟

مالیات تراکنش بانکی در قوانین مالیاتی ایران به عنوان یک نوع مالیات محسوب می‌شود. این مالیات به معاملات و تراکنش‌های بانکی اعم از واریز وجه، برداشت وجه، پرداخت قبوض و سایر عملیات مالی که از طریق حساب بانکی انجام می‌شود، اعمال می‌شود.

طبق قوانین مالیاتی ، نرخ مالیات تراکنش بانکی برابر با صفر درصد است و هیچ میزانی از مبلغ تراکنش از حساب شخص کسر نمی‌شود. این بدان معنی است که در حال حاضر، مالیات مستقیمی بر تراکنش‌های بانکی در ایران وجود ندارد.

ممکن است در آینده تغییراتی در قوانین مالیاتی ایران رخ دهد و نرخ مالیات تراکنش بانکی تغییر کند. بنابراین، بهتر است برای اطلاعات دقیق‌تر و به‌روزتر در مورد قوانین مالیاتی و مالیات تراکنش بانکی، با مشاور مالی یا حسابدار خود یا سازمان امور مالیاتی کشور تماس بگیرید.

مشمولین مالیات تراکنش‌های بانکی در ایران عبارتند از:

1. اشخاص حقیقی: شامل افرادی است که تراکنش‌های مالی خود را از طریق حساب بانکی شخصی خود انجام می‌دهند.

2. اشخاص حقوقی: شامل شرکت‌ها، سازمان‌ها، موسسات و سایر نهادهای حقوقی است که تراکنش‌های مالی خود را از طریق حساب بانکی شخصی خود یا حساب بانکی شرکتی انجام می‌دهند.

نحوه محاسبه میزان مالیات بر تراکنش بانکی در ایران بر اساس قوانین مالیاتی به صورت زیر است:

۱. درآمدهای تا سقف ۵۰ میلیون تومان:
– ۱۵ درصد کل درآمد برای تراکنش‌های با مبالغ تا سقف ۵۰ میلیون تومان.

۲. درآمدهای بین ۵۰ تا ۱۰۰ میلیون تومان:
– ۲۰ درصد کل درآمد برای تراکنش‌های با مبالغ بین ۵۰ تا ۱۰۰ میلیون تومان.

۳. درآمدهای بالای ۱۰۰ میلیون تومان:
– ۲۵ درصد کل درآمد برای تراکنش‌های با مبالغ بالای ۱۰۰ میلیون تومان.

به عنوان مثال، فرض کنید کسی در سال مبلغ ۱۲۰ میلیون تومان درآمد از تراکنش‌های بانکی خود داشته باشد. محاسبه مالیات برای این شخص به صورت زیر است:

• ۱۵ درصد کل درآمد برای تراکنش‌های تا سقف ۵۰ میلیون تومان: ۵۰ میلیون تومان × ۱۵٪ = ۷.۵ میلیون تومان
• ۲۰ درصد کل درآمد برای تراکنش‌های بین ۵۰ تا ۱۰۰ میلیون تومان: (۱۲۰ – ۵۰) میلیون تومان × ۲۰٪ = ۱۴ میلیون تومان
• کل مالیات بر تراکنش‌های بانکی: ۷.۵ میلیون تومان + ۱۴ میلیون تومان = ۲۱.۵ میلیون تومان

بنابراین، در این مثال، مقدار مالیات بر تراکنش بانکی برای شخص با درآمد ۱۲۰ میلیون تومان، ۲۱.۵ میلیون تومان خواهد بود.

مهمترین نکته‌ای که باید به آن توجه کنید این است که این فرمول‌ها صرفاً برای توضیح نحوه محاسبه مالیات بر تراکنش بانکی در ایران است و ممکن است در آینده تغییر کنند. همچنین، در صورت داشتن سوال یا مشکل در مورد مالیات بر تراکنش بانکی خود، منصورتر است با یک حسابدار مالیاتی و مشاور مالی متخصص مشورت کنید تا به شما راهنمایی دقیق‌تری ارائه کنند.

تراکنش‌های بانکی معاف از مالیات بر گردش حساب در دسته‌های زیر قرار می‌گیرند:

1. تراکنش‌های با ماهیت درآمدی که در محاسبه مالیات در سال مربوطه منظور شده‌اند: این شامل تراکنش‌هایی است که به عنوان درآمد در نظر گرفته می‌شوند و برای محاسبه مالیات در سال مربوطه مورد استفاده قرار می‌گیرند.

2. تراکنش‌های با ماهیت درآمدی با نرخ صفر و یا معاف از مالیات: این شامل تراکنش‌هایی است که بر اساس قوانین مالیاتی، برخی از درآمدها معاف یا با نرخ صفر مالیات می‌شوند. برخی از مثال‌های این دسته شامل درآمدهای حاصل از کشاورزی، وقف، نذورات، ارثیه و موارد مشابه است.

3. تراکنش‌های با ماهیت غیردرآمدی: این شامل تراکنش‌هایی است که مربوط به جریان وجوه غیردرآمدی است و نباید در محاسبه مالیات بر درآمد لحاظ شوند. مثال‌هایی از این دسته شامل تراکنش‌های بانکی مربوط به اعضای هیئت‌مدیره و سهام‌داران اشخاص حقوقی، دریافت و پرداخت حق شارژ، وجوه دریافتی ناشی از جبران خسارت، قرض و ودیعه دریافتی و پرداختی و سایر تراکنش‌های مشابه است.